דאס מיידל איז ארויס פון די בעקן און געזען איר פרייַנד. נאָך פאַנדלינג איר לאָך זי געמאכט עס קלאָר אַז זי געוואלט צו זען זיין האָן ווידער. מע ן הא ט ניש ט געדארפ ט פרעג ן דע ם שװארצ ן צװ ײ מא ל — ע ר הא ט גלײ ך געענטפערט . אירע מאטיוון זענען פארשטענדליך - אזא שטעקל ליגט נישט אויפן וועג. און זי טוט עס מיט כּבֿוד - איר שפּאַלטן אַדזשאַסטיד געשווינד צו זיין גרייס. ער האט זי, אפנים, גוט אנטװיקלט.
דע ר שטיפ־ז ן הא ט זי ך צעבראכ ט — ע ר הא ט געבעט ן ד י שטיפמאמע , זי י זאל ן אי ם העלפ ן אפלאד ן ! צום סוף האָט זי נאָר איינמאָל מסכים געווען דאָס צו טאָן. כאַ־כאַ־כאַ, און דאַן האָט זי אַלײן מודה געװען, אַז זײַן טאַטע האָט זי קײנמאָל נישט געצויגן אַזױ קיל. געכאפט די פיש אויף אַ קרוק - איצט עס וועט פלאַטערן אויף אים פֿאַר אַ לאַנג צייַט!
איך װאָלט נישט געזאָגט, אַז זי רירט זיך מיט דעם ברודער, אַהה, װי זי כאַפּט זײַן זאַק.